Wat kunnen we leren van een succesvolle corona-aanpak

Wat als je een radar zou hebben tegen een crisis als het Corona virus? Of een andere plotselinge ontwikkeling die een grote impact op mensen, maatschappij en/of economie heeft. En wat betekent dit voor bedrijven, nu en straks nadat Corona voorbij is?

Taiwan heeft zo’n radar. Kijk maar naar het aantal besmette gevallen. Ondanks dat het Corona virus vrij snel Taiwan heeft bereikt, is het aantal besmette gevallen en het aantal sterfgevallen laag. En er wordt zeker wel getest, sterker nog, ze testen juist heel veel. Om te begrijpen hoe Taiwan dit voor elkaar krijgt, moeten we terug naar 2003 toen het SARS-CoV virus uitbrak.

Na de SARS-epidemie besloot Taiwan dat het zoiets nooit meer wilde laten gebeuren. Het zette een systeem op waarbij het vroegtijdig signalen kan oppakken over gezondheidsrisico’s.  Toen er in december meldingen uit China binnen kwamen, reageerde het meteen. Voordat er duidelijk was wat er precies aan de hand was, werden er maatregelen getroffen en reizigers uit Wuhan, China werden gecontroleerd. Mensen met klachten werden verder onderzocht. En ze gingen nog verder:  deze mensen worden actief gemonitord om te bepalen waar de gezondheidsrisico’s het grootst zijn om hiermee mensen te waarschuwen waar er infectie gevaar dreigt. Dit was mogelijk omdat ze op grote schaal data science hebben toegepast, door het koppelen van verschillende databases, onder andere reisgegevens en gezondheidsgegevens. “Iets wat in Nederland niet is toegestaan vanwege onze privacy regels.” 

Briljant, ja want het blijkt dat het werkt. Heftig, want het houdt natuurlijk in dat burgers nauwlettend in de gaten worden gehouden. Wat wil je opgeven om dit te kunnen bereiken?

{Bron: Nieuwsuur video}

Het geheim is niet alleen een van tevoren bedacht systeem dat 24/7 specifieke gevallen in de gaten kan houden, maar ook actief meten. Weet je nog dat Rutte op een persconferentie zich als volgt verdedigde: “[…]wat precies de juiste aanpak is, is ons ook niet bekend. Met 50 procent van de kennis, moeten we 100 procent van de besluiten nemen.” {RTL Nieuws, 12 maart}

Juist, dat wil je niet nog een keer meemaken. Dat geeft overduidelijk aan hoe belangrijk het is om voor te sorteren op andere of slechtere tijden en een strategie te kiezen om daarmee om te gaan, voor overheid en bedrijfsleven. Als je er eenmaal middenin zit, is het te laat.

Wat als je daar eerder al rekening mee hebt gehouden door te streven naar 100%, of zoveel mogelijk, kennis? Dat je niet een schip moet loodsen door plotselinge mist, maar je kunt bijsturen zodat je langs de mist manoevreert in plaats van er dwars doorheen? Zoveel mogelijk testen en op de hoogte zijn van wat er speelt en hoe het zich ontwikkelt lijkt dus essentieel om de beste besluiten te kunnen nemen.  Als je daar in quarantaine belandt, wordt je via je telefoongegevens in de gaten gehouden of je toch niet stiekem je huis uit gaat. Het is ‘Big Brother is Watching You’, maar wel heel effectief. Ik zal niet beweren dat wij dat ook moeten gaan doen, maar het geeft wel aan hoe er met een slimme strategie en toegepaste technologie veel voorkomen kan worden.

Hoe vertaalt dit zich naar het bedrijfsleven? Signalen van economische, technologische en maatschappelijke ontwikkelingen zijn daar net zo belangrijk als de signalen van een virus in het voorbeeld hierboven. Houd actief een set van deze kenmerken in de gaten om te kunnen reageren op belangrijke signalen. Dat kunnen grote of kleine signalen zijn. 

Bijvoorbeeld dat je al vroegtijdig herkent dat steeds meer online verkeer via mobiele telefoons en social media gaat, daar moet je op inspelen als bedrijf. Dat heeft impact op je marketing & communicatie, aanbod van producten of diensten, etc. Of dat je herkent dat de economie de eerste verschijnselen vertoont van vertraging, of bepaalde faillissementen in je omgeving, hoe speel je daarop in met je personeelsbeleid en biedt het kansen of bedreigingen voor je marktaandeel? Ook maatschappelijke ontwikkelingen, een bekend voorbeeld is het verschil in normen en waarden tussen generaties, zijn heel belangrijk voor overheid en bedrijven.

Taiwan heeft dus geleerd van een eerdere virus-uitbraak en er op gereageerd met een strategie dat dit niet nog een keer mag gebeuren. Het is al vaak gezegd, laat de Corona uitbraak een les zijn voor de toekomst. De verspreiding en gevolgen zullen volgens sommigen de maatschappij en de wereldeconomie voorgoed veranderen. Anderen zullen zeggen dat het leven gewoon weer doorgaat als het virus voorbij is. 

Wat vind jij? Zou Nederland ook zo’n systeem op moeten zetten?